Nee, natuurlijk is waterstof produceren uit urine geen goed idee
Onderzoekers aan de Universiteit van Adelaide hebben een systeem gedemonstreerd dat waterstof produceert uit urine. Dat kost minder elektriciteit dan de productie van waterstof uit water. Maar dat is logisch. En het heeft geen waarde.
Het Australische onderzoeksteam zet met een elektrolyser de stof ureum in de urine om in waterstof. En het is ze gelukt om een artikel hierover in het gerenommeerde wetenschapstijdschrift Nature te krijgen.
Als universiteiten een publicatie in Nature scoren, is de eerste stap om een persbericht met een clickbaittitel te schrijven en die breed rond te sturen. In maart hapten internationale vakmedia. Deze week dook het aas ook op in Nederlandse media.
Leuk voor de onderzoekers
De recente publicatie in Nature heeft ongetwijfeld wetenschappelijke waarde. Er is echter met zekerheid geen economische of praktische doorbraak voor de productie van duurzame waterstof in te vinden.
Dat je op laboratoriumschaal waterstof kunt maken door stroom door elektrodes in een oplossing met ureum te jagen, is al zeker 15 jaar bekend. Dat hiervoor per kilo geproduceerde waterstof ruwweg 25% minder elektriciteit nodig is ook.
Dat tot nog toe niemand op relevante schaal waterstof produceert uit urine is vermoedelijk omdat het geld en energie kost om urine te verzamelen. Het zit er dik in dat de pompen, leidingen en elektrolysers zelf op een waterstoffabriek ook minder lekker gaan op urine dan op gedemineraliseerd water.
En iemand die onderhoud moet plegen aan installaties die urine lekken, vraagt mogelijk een hoger loon dan iemand die met schoon water aan de slag mag.
Als je dan toch met urine aan de haal wil..
De belangrijkste reden om geen waterstof te maken uit ureum is dat ureum een waardevolle meststof is voor de teelt van voedselgewassen. En daarom is het ook logisch dat elektrolyse van ureum minder energie kost dan elektrolyse van water. Het hele idee van ureum is dat het in de bodem van nature ontleedt, zodat de nutriënten voor de gewasgroei beschikbaar komen.
De belangrijkste grondstof voor ureum is ammoniak. De belangrijkste grondstof voor ammoniak is waterstof. Ruwweg een derde van de – nog volledig fossiele – waterstofproductie wereldwijd dient als input voor de productie van ammoniak. En meer dan de helft van die ammoniak dient weer als input voor de productie van ureum.
Dus, als je het al voor elkaar krijgt om op relevante schaal urine bij elkaar te sprokkelen, dan is het logischer om het ureum hieruit te onttrekken en aan te wenden of te verkopen als meststof.
Ditzelfde ureum – met nog steeds een significant elektriciteitsverbruik – omzetten in waterstof, is het paard achter de wagen zolang elders op de wereld mensen juist brood zien in de productie van ureum met waterstof.
Bron: University of Adelaide / Imagecredit: 2H Media, via Unsplash Public Domain
Oprichter WattisDuurzaam en duurzaamheidsadviseur bij We-Boost Transitions.
- Brandstofcel-taxi’s in Parijs sneuvelen vanwege dure waterstof - 20 jun 2025
- De bestemming is belangrijker dan de reis - 19 jun 2025
- Noorse miljoenen voor 2 grote elektrische containerschepen - 18 jun 2025
Ontdek meer van WattisDuurzaam.nl
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
En als je urine als meststof gebruikt heb je behalve stikstof ook andere meststoffen, met name fosfaat.
Niet alleen het paard achter de wagen, maar ook nog achterste voren en op zijn kop, eh.. hoofd.