Lijstjestijd 2019: De 7 niet zo best gelezen artikelen van dit jaar

Marcos Ramírez, via Unsplash Public Domain

In 2019 publiceerde ik zo’n 70 nieuwe artikelen. Een aantal daarvan dwong me om stevig bij te leren, een aantal scoorde fijne leescijfers, een aantal maakte mooie discussies los. En van een aantal stukken had ik meer verwacht. 

De hoogcalorische kliekjes van 2019

Van veel van die artikelen begrijp ik nu waarom ze minder zijn opgepikt dan anderen, van enkele vind ik het ook terugkijkend toch zonde. Zijn deze analyses in de herkansing toch het lezen waard? Ik hoor het graag. 🙂


1.Hoe gaat het nu echt met de Duitse Energiewende?

Duitsland is een positief en negatief voorbeeldland in de energietransitie. Duitsland is erin geslaagd een groot gat te slaan in de emissies van zijn elektriciteitsproductie. Maar Duitsland heeft ook nog altijd bruinkoolcentrales en CO2-intensieve industrie. Duitsland heeft een ongekende bijdrage geleverd aan het betaalbaar maken van wind- en zonnestroom. Maar Duitse consumenten betalen ook relatief veel voor elektriciteit. Nu Nederland opgelijnd staat voor een transitie die sterk vergelijkbaar is aan de Duitse Energiewende, is het van belang te weten dat het allemaal waar is. En te begrijpen waarom het allemaal waar is. Een echte longread, met 13 grafieken: Verloopt de Duitse Energiewende echt zo beroerd? En wat dan nu?


2.Een CO2-heffing die niet plat maar wel effectief is

Het lijkt langer geleden maar de CO2-prijs voor de industrie domineerde nog tot in de zomer van 2019 het energienieuws. Net voor de EU-verkiezingen in maart kondigde het kabinet aan een ‘verstandige CO2-heffing‘ in te voeren. Welke vorm die precies krijgt, is bij de presentatie van het klimaatakkoord in juni en ook daarna niet geheel helder geworden. Ter inspiratie nog een keer mijn variant. De industrie betaalt geen heffing als het realiseert wat het zelf belooft. Pas wanneer CO2-beloften toch holle frazen blijken, moet er gekiept worden. En dan ook stevig: Wel goed, geld terug.


3.Natuurlijk is biomassa duurzaam, tenminste..

Na de zomer moest biomassa het ontgelden. Terechte bezwaren werden al snel overstemd door gevoelsargumenten. Niet gehinderd door al te veel nuance werd een waardevolle duurzame energiebron bij het grofvuil gezet. Biomassa biedt inderdaad niet noodzakelijkerwijs CO2-reductie maar daarmee is biomassa zeker niet per definitie fout. Sterker nog: Biomassa is prima duurzaam, als appeltje voor de dorst.


4.Zonne-energie zonder subsidie in Duitsland

In deze lijst ook groots nieuws dat er in de gehele Nederlandse media bekaaid vanaf is gekomen. Nabij Berlijn draait volgend jaar een zonnepark zonder subsidie. Een zonnepark dat volgens exploitant EnBW voor een valide businesscase genoeg heeft aan de reguliere marktprijs. In Duitsland. In 2020. Ik vind het fantastisch. Maar ik stond daarin afgelopen oktober nagenoeg alleen. Dus op herhaling: Grootste zonnepark Duitsland levert al in 2020 subsidievrij 180 MW


5.Energiearmoede bestaat niet

Honderdduizenden Nederlanders hebben moeite met het betalen van rekeningen, waaronder die voor energie. Afhankelijk van waar je staat in het klimaatdebat, geldt armoede als argument voor of tegen effectief klimaatbeleid. Maar de energietransitie is niet de oorzaak van armoede, laat staan de oplossing. Dus moeten we het frame ‘energiearmoede’ consequent afwijzen. Energiearmoede bestaat niet, maar maakt meer kapot dan je lief is.


6.Nucleaire tunnelvisie

De afgelopen jaren is het enthousiasme voor kernenergie enorm toegenomen. Helaas heeft de terechte aandacht voor kernenergie een niet te missen nadeel. Grote Denkers die in kranten, op TV en op twitter ouwehoeren over kernenergie slaan inmiddels massaal door. Ze zien kernenergie niet als een van vele serieuze opties maar poneren atoomkracht direct als de enige serieuze optie. Kwalijke onzin: Microdosis straling kan al leiden tot fatale tunnelvisie.


7.De energietransitie levert nauwelijks duurzame banen

De energietransitie is een banenmachine maar als de transitie voltooid is, is er in de energiesector misschien wel minder werk dan vandaag. De energietransitie is namelijk vrij goed vergelijkbaar met de bouw van een kolencentrale. Niet het exploiteren maar de bouw vraagt de meeste inspanning. De politiek moet daarom zorgvuldiger denken en juichen over werk: Energietransitie creëert nauwelijks duurzame banen, gelukkig maar.


De toppers van 2019

Ondanks de niet zo best gelezen stukken hierboven was 2019 qua bezoekcijfers een recordjaar, met ruime marge. Meerdere stukken over de productie, de toepassing en de duurzaamheid van waterstof droegen daar sterk aan bij. Verder in de top 10 een mobiele supercharger van Tesla, kanttekeningen bij de salderingsregeling, een beschouwing op kobalt en kinderarbeid en een idiote blokkentoren.

Leuker nog dan de stijgende leescijfers zijn de mooie gesprekken naar aanleiding van artikelen. Leuke tips, scherpe vragen en soms een zeer terechte correctie maken dat ik continu bijleer. En dat ik inspiratie te over heb voor stukken in 2020. Bedankt voor de motivatie en de beste wensen!


Imagecredit: Marcos Ramírez, via Unsplash Public Domain

Thijs ten Brinck

Dit vind je misschien ook leuk...

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.