CO2-grensbelasting en ETS voor scheepvaart in coronasteun EU

Op de flink uitgelopen EU-top over economische steun voor landen en sectoren die zijn getroffen door de coronapandemie en -maatregelen, is uiteindelijk een zwaarbevochten maar ogenschijnlijk vrij groen akkoord tot stand gekomen.

CO2-correctie aan de Europese buitengrens

De misschien wel belangrijkste stap is de invoering van een carbon border adjustment mechanism. Deze regeling corrigeert bij handel over de buitengrenzen voor concurrentie-effecten van Europees klimaatbeleid.

Hoe de regeling precies werkt is op de toch al intensieve EU-top wijselijk nog niet in detail uitgewerkt. Dat het mechanisme per 2023 van kracht zal zijn is wel akkoord voor de EU-landen, en dat is een doorbraak op zich. Het correctiemechanisme maakt de weg vrij om klimaatbeleid voor met name de zware industrie in Europa sneller effectiever te maken en stimuleert landen buiten de EU om Europa te volgen in het klimaatbeleid.

De industrie zal onder het EU-klimaatbeleid moeten investeren in CO2-reductie. Binnen Europa blijft sprake van een gelijk speelveld maar concurreren op prijs is met CO2-intensievere maar verder vergelijkbare producten uit bijvoorbeeld China of de VS is lastiger. De grenscorrectie biedt Europese bedrijven steun als zij producten uitvoeren naar het buitenland. Ook bij invoer van producten van buiten de EU wordt gecorrigeerd. Bedrijven uit landen die minder of in het geheel geen klimaatbeleid voeren, tikken aan de grens af voor de extra klimaatimpact ten opzichte van de Europese concurrenten.


Herstelmiljarden terugverdienen via groene belastinginkomsten

Uitpluizen van de verdere details van de honderden miljarden aan steun laat ik aan de grotere kranten. In het algemeen lijkt het EU-recovery fund veel steun te bieden aan de energietransitie. Opnieuw een signaal dat ik misschien in maart dit jaar te pessimistisch was dat de coronacrisis net als de kredietcrisis van 2008 veel progressie in de transitie ongedaan kon maken.

Mooi voor de zunige vier is dat klimaatbeleid ook aangewend lijkt om een deel van de steunmiljarden uiteindelijk weer terug te verdienen. Het carbon border adjustment mechanism zou geld kunnen opleveren en ook aanscherpingen van het Europese Emissiehandelssysteem (ETS) bieden op de langere termijn mogelijk inkomsten voor de EU. Ook de uitbreiding van het ETS naar de scheepvaart zou de veilingprijzen van CO2-rechten wat kunnen opdrijven.


Correctie 25 juli 2020: In de eerdere versie van dit artikel sprak ik van opname van de Europese binnenvaart in het ETS. Dit vanuit de gedachte dat het om scheepvaartbewegingen binnen de EU zou gaan. De scope van de de uitbreiding van het ETS lijkt toch anders te liggen, zie comments. Bedankt Sam.


Bron: Energy Voice, Argus Media / Imagecredit: Wikimedia (aangepast)

Dit vind je misschien ook leuk...

2 reacties

  1. Sam schreef:

    Qua ETS kan ik alleen terugvinden dat het gaat om alle scheepsvaart boven de 5000 dwt. Dat is dus juist niet de binnenvaart. Ik neem tenminste aan dat ze het eerdere voorstel vanuit het Europees Parlement overnemen.

    De binnenvaart maakt nog wel gebruik van rode diesel en wordt dus nog enigszins ontlast.

    Hoe precies de internationale scheepsvaart wordt opgedragen om emissie rechten in te kopen is mij niet geheel duidelijk.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.