Lijstjestijd 2017: Hoogte- en dieptepunten in de energietransitie
Jaaroverzicht 2017 De 9 belangrijkste doorbraken en ontwikkelingen in energie en cleantech van het voorbije jaar.
1.Offshore windenergie subsidievrij in Duitsland en Nederland
Net als afgelopen jaar viel ook in 2017 de grootste klapper in de Noordzee. In april tenderde Duitsland drie offshore windparken tegen nul subsidie. Dat was voor het Ministerie van EZ(K) zo’n verrassing dat de procedure voor de eerstvolgende Nederlandse tender halsoverkop is aangepast. Met succes! Zeker drie partijen zijn bereid het windpark Hollandse Kust Zuid subsidievrij te bouwen. Dus kon Simon Roozendaal met pensioen.
2.Tesla trekt revolutie in mobiliteit door naar vrachttransport
Een jaaroverzicht zonder inbreng van Elon Musk is ondenkbaar. Begin 2017 domineerde de komst van de tweede Tesla Gigafactory het nieuws in alle plaatselijke sufferdjes van Nederland. Vervolgens verkocht Musk via Twitter een joekel van een accu in Australië, laaide de Hyperloop-hype weer op en overtrof Tesla alle verwachtingen met een wel erg betaalbare en bruikbare elektrische vrachtwagen, de Tesla Semi.
3.Groenste kabinet ooit houdt klimaatkonijn niet onder de pet
Het geduld is flink op de proef gesteld maar het is gelukt. Na een korte campagne waarin energie en klimaat géén thema waren en een ellenlange formatie waarin dat juist hét thema was, regeert nu het groenste kabinet ooit. Afgezien van bliksemafleider CCS is de klimaatparagraaf uit het regeerakkoord bijzonder goed ontvangen. Terecht: De ambities staan, kosten en CO2 spelen de hoofdrol en de bal ligt in de polder.
4.President Trump maakt broeikascomplotters weer salonfähig
De Mexicaanse Muur laat op zich wachten maar de campagnebelofte inzake het klimaatakkoord, heeft President Trump met gevoel voor show waargemaakt. Big deal? Not so much. Wel de ‘zegen’ voor klimaatcalimero’s om opgekropte onderbuikvermoedens zonder reserve uit te braken. Kreeg ik maar een zonnepaneel elke keer dat iemand mij tipt de kansloze klimaatfilm van Marijn Poels te kijken.
5.Vermoeiende ijsbeergate en orkaan-whodunits
Ook ‘alarmisten’ grossierden in 2017 helaas in klimaatleugentjes om bestwil. Bij elke afkalvende ijsschots, elke orkaan, elke warmste 17 december, elke bosbrand en elke zielige ijsbeer walst er direct een trial by (social) media over het klimaatverandering heen. Kwalijk. In tegenstelling tot opwarming in het algemeen is de wetenschappelijke basis hier uiterst pover. Ook in een 3 graden koelere wereld gaan ijsberen dood. Get over it.
6.Groene aandeelhouders en grijze kapers op de kust
In 2017 dreigden twee van ’s lands ‘groenste multinationals’ in handen van grijze kapers te vallen. Zowel Unilever als AkzoNobel wisten de pogingen af te wenden. Shell overleefde in mei juist een couppoging van groene aandeelhouders, met gemak. Desondanks neemt de oliereus in aanloop naar poging 3 zelf initiatief op level 3-klimaatgebied. Wat het door overheidsaandeelhouders verstoten Eneco weer tot een mooie prooi maakt.
7.Vraagsturing rolt van pilots door in veelbelovende business
Met het goedkope maar variabele aanbod van wind- en zonnestroom, loont het om flexibel om te springen met elektriciteitsgebruik. Dat verdienmodel schaalde dit jaar op met o.a. aluminiumfabrieken in Duitsland en Zweden, met de koelkasten van Whole Foods, met de energie-intensiefste fabrieken van Groningen, met waterstofproductie van Shell in Duitsland en met de productie van AkzoNobel in heel Nederland.
8.Cryptomanie schiet door energieplafond
De bitcoin was het gesprek van het jaar bij de koffieautomaat. En als het een automaat met biodynamische fair trade koffie was, ging het waarschijnlijk niet alleen over de geboekte koerswinst. Het energieverbruik van de bitcoin begint best wel een dingetje te worden. Ook als je het verbruik van blockchains in het perspectief van het huidige systeem plaatst. Ook als je met je Tesla aan de gratis supercharger naar cryptomunten graaft.
9.Prijsrecords wind, zon en opslag denderden door
Zonnestroom dook dit jaar onder de 2 eurocent per kilowattuur (kWh) in onder andere Chili en Saudi Arabië, wind schopte het tot 1,5ct/kWh in Mexico, zonnepanelen + accu’s doken eerst tot 9,2ct en daarna tot 3,8ct/kWh in de VS en een zonnekrachtcentrale + buffer kwam tot 5ct/kWh in Australië. Dezelfde trend als die van 2016 maar de race naar de bodem mag ook in dit overzicht niet ontbreken. Omdat, omdat het prachtig is.
Dankwoordje.
Ook voor WattisDuurzaam en voor mij persoonlijk stond 2017 in het teken van grote ontwikkelingen. Begin dit jaar besloot ik eens te koekeloeren in een andere sector. Van full-time energienieuws maakte ik de switch naar een rol als duurzaamheidsadviseur in bouw- en infratenders. Een stap waar ik zeker geen spijt van heb.
Tegelijkertijd bleek het onmogelijk om de energietransitie los te laten. Op een lager pitje blijf ik publiceren over al wat ik lees, hoor en denk. Van mijn beroep heb ik zogezegd mijn hobby gemaakt. Het motiveert daarbij ontzettend dat de bezoekcijfers stabiel bleven, op een mooie 10.000 per maand. Dat telt op tot een klinkend jaarrecord, waarvoor hartelijk dank!
Het eerste lustrum heb ik wegens de switch laten schieten maar reken er op dat we in 2022 niet alleen de ingebruikname van ’s werelds eerste subsidievrije zeewindpark maar ook de tiende verjaardag van WattisDuurzaam vieren. Ik heb er zin in. De beste wensen en tot in de toekomst!
Imagecredit: Nicolas Tissot, via Unsplash Public Domain
Oprichter WattisDuurzaam en duurzaamheidsadviseur bij We-Boost Transitions.
Het klinkt allemaal erg mooi maar toch vind ik deze jubelverhalen ongeloofwaardig. Wel geloofwaardig is dat windmolenbouwers en andere subsidietrekkers hemeltjestinkendrijk kunnen worden van dergelijke verhalen. Ik zie echter nergens value for money, geen gram CO2-reductie, eerder toenemende CO2-uitstoot terwijl er al vele biljarden dollars/euro’s in mitigatie gestoken zijn.
Mijn goede voornemen voor 2018 is om te zorgen dat ik nog meer vrienden en familie help bij het energiezuinig maken van hun woningen zodat zij minder hoeven bij te dragen via de energierekening aan deze water naar de zee subsidies.
Jammer maar helaas voor al die minder draagkrachtige gezinnen die niet de middelen hebben om hun (huur)woning energiezuinig te maken, vooral zij zullen de rekening van het klimaat- en energiebeleid moeten betalen. Ik kan de incassobureaus en gerechtsdeurwaarders een gouden toekomst voorspellen.